(πρὸς τὰ ἔξω

προς νότον — к югу;

τό παράθυρο μου βλέπει προς την θάλασσαν — моё окно выходит на море;

προς τα δεξιά — направо, в правую сторону;

προς τα αριστερά — налево, в левую сторону;

προς τα εκεί — туда;

προς τα εξω — кнаружи, вовне;

προς τα μέσα — внутрь, вовнутрь;

προς τα κάτω — вниз, книзу;

προς τα πού; — в какую сторону?;

προς τό λαό — к народу;

αναφορά προς το υπουργείον (τον υπουργό) — доклад министерству (министру);

περιφρόνηση προς το θάνατο — презрение к смерти;

ασέβεια προς τούς γονείς — непочтение к родителям;

αντίθετον προς την παράδοση — вопреки традиции, вразрез с традицией;

πέφτει σε αντίφαση προς τον εαυτό

δυσανάλογη προς την ηλικία της — несообразно с её возрастом;

ως προς... — что касается...; — в отношении..., относительно того, что...;

ως προς αυτό... — в отношении этого...;

ως προς αυτό αδιαφορώ πλήρως — я к этому совершенно равнодушен;

ως προς αυτό έχεις δίκιο — в отношении этого ты прав;

ως προς την ημερομηνία — относительно даты;

τοκίζει προς 20% — он ссужает деньги под 20%;

τό ύφασμα το αγόρασα προς τριακόσιες δραχμές το μέτρο — я купил материал по триста драхм за метр;

τό έκανα προς χάριν σου — я это сделал ради тебя;

προς τό συμφέρον σου — для твоей же пользы;

τα πούλησαν προς όφελός τους — они это продали выгодно для себя;

προς τιμωρίαν σου — тебе в наказание;

προς ζημίαν — во вред;

προς γενικήν ανακούφισιν — ко всеобщему облегчению;

προς τό βράδυ — к вечеру;

προς τα ξημερώματα — на рассвете;

προς τό παρόν — пока, на данный момент, в настоящий момент;

προς στιγμήν — на очень короткое время, на минуту; — временно;

προς επεξεργασίαν — для обработки, переработки;

προς υπεράσπισιν — в защиту;

προς αποφυγήν παρεξηγήσεων — во избежание недоразумений;

προς τί; — для чего?, к чему?, зачем?;

προς τί η τόση σπουδή;

λέξη προς λέξη — а) слово за словом; — б) слово в слово;

βήμα προς βήμα — шаг за шагом; — по пятам;

τον παρακολουθούν βήμα προς βήμα — следят за каждым его шагом; — следуют за ним по пятам;

έν(α) προς έν(α) — одного за другим, по одному; — каждого в отдельности;

§ ένας προς έναν — один к одному;

προς έκπληξιν — на удивление;

ο προς μητρός θείος — дядя по матери;

τό σπίτι το έχουμε πάππου προς πάππου — дом мы наследуем от отцов и дедов;

προς θεού μην το κάνεις — ради бога, не делай этого;

§ προς ώρας — временно;

αυτό είναιπρος κάκού μου — к моему несчастью;

προς τούτοις — к тому же;

προς τοίς άλλοις — ко всему прочему, кроме всего прочего;

αί προς τη θαλασσή πόλεις — прибрежные города

(ἀεὴ μένειν ἐπὴ τῇ δυσπαθείᾳ Plut.)

(πρὸς τὰ ἔξω Plut.)

(θωράκων Plut.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(impf. ἐγιγνόμην, fut. γενήσομαι, aor. 2 ἐγενόμην - дор. ἐγενόμαν, pf. γέγονα - эп. тж. γέγαα, part. γεγαώς - стяж. γεγώς; pass.: pf. γεγένημαι, ppf. (ἐ)γεγενητο)

(θανεῖν ἢ γενέσθαι Hes.; γ. καὴ ἀπόλλυσθαι Plat.)

(φύλλα καὴ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ Xen.; τὰ γιγνόμενα ἐν ἀγρῷ Xen. и κατὰ τὰς χώρας Arst.)

γ. ἔκ τινος Her., ἀπό τινος Xen., ὑπό τινος Thuc., Xen. и παρά τινος Plat. — случаться из-за кого(чего)-л., вследствие чего-л. или благодаря кому(чему)-л.;

πάντα γιγνόμενος (Πρωτεύς) Hom. — Протей, превращающийся во все (что угодно);

(ἔστι μὲν οὐδέν, ἀεὴ δε γίγνεται Plat.; γίγνεται πάντα ἐξ ἐναντίων ἢ εἰς ἐναντία Arst.)

(ἅμα ἕῳ γιγνομένῃ Thuc.; ὡς τρίτη ἡμέρη ἐγένετο Her.)

ἔτεα τρία καὴ δέκα γεγονώς Hom. ( или γενόμενος Xen.) — достигший 13 лет от роду;

(τὸ ἀπὸ τινος γενόμενον ἀργύριον Xen.)

πρὴν ἓξ μῆνας γεγονέναι Plat. — не прошло и шести месяцев;

χ. τινος и ἀπό τινος Hom. и ἔκ τινος Aesch. — отступать от чего-л.;

(ἐπί τινα и ἐπί τι Pind., Xen., πρός τινα и πρός τι Soph., Eur., Thuc., παρά и ὥς τινα Luc.)

(χωρεῖ τὸ πρᾶγμα Arph.)

(ἀμφορέας ἑξακοσίους Her.; δύο χοίνικας Xen.; δύο μεδίμνους Luc.; οὐκ ἐχώρησε ξυνελθόντας ἥ πόλις Thuc.)

(φρόνημά τινος Plut.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(οἱ βιαζόμενοι καὴ οἱ πείθοντες Lys.)

(βελέεσσι βιάζεσθαι Hom.; νόσῳ βιασθείς Arph.)

(ἄλλοθεν βεβιασμένος δοῦλος Xen.)

(γυναῖκα Xen., Plat.)

(νόμους Thuc., Plut.)

(ναῦς Thuc.; πολεμίους Xen.)

(ἐς τὸ ἔξω, διὰ τών φυλάκων, πρὸς τὸν λόφον ἐλθεῖν Thuc.; εἴσω Xen.)

(νεοζυγές πῶλος βιάζεται Aesch.)

(τινα ποιεῖν τι Arph., Xen.)

τὰ σφάγια β. Her. — во что бы то ни стало добиваться знамений (прежде чем начать военные действия)

(τὰ νόμιμα Her.; ὄνομα, τοὺς τρόπους Eur.)

μ. πόδα εἰς ἄλλην χθόνα Eur. — отправляться в другую страну;

(τέν δυναστείαν εἰς ἑαυτόν Polyb.)

μ. τινὰ ὕπνου Eur. — пробудить кого-л. ото сна;

(ἱκανὸν ὄχλον NT.)

(ἐκ τῆς τάξιος Her.; στρατῷ Aesch.; ἔξω τῆς οἰκουμένης Aeschin.)

(τινά NT., med. Her., Thuc. etc.)

(τῆς οἰκονομίας NT.)

(ἔκ τινος εἴς τι Plat.; ἀπό τινος, παρά и πρός τινα Thuc.; εἰς ἕτερον τόπον Plat.; med.-pass.: ἑτάροισι Hom.; πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους τόπους Polyb.)

(εἰς τὸ λῷον Eur.; τῆς τύχης εὖ μετεστεώσης Her.)

(μεθέστηκεν χόλος Eur.)

μεθίσταμαι κότου Aesch. — я уже не сержусь;

(πολιτεία ἐξ ἦς ἥ ὀλιγαρχία μετέστη Plat.)

(λᾶαν ἄνω ποτὴ λόφον Hom.)

(ξίφος ἐς σφαγάς τινος Eur. или διά τινος Her.; τι πρός τι и τι ἔσω τινος Eur.)

(δόρυ ἐκ μηροῦ τινι Hom.)

(τινα ἔξω δόμων Aesch., ἀπ΄ οἴκων Soph. и ἔκ δόμων Eur.)

(τὰ πρήγματα Her.)

(πρός τινα Her.; πρεσβείαν Thuc.; ἀποστόλους Dem.)

(τινὰ πρὸς ναῦν πάλιν Soph.; ἀγγέλους Xen.)

(τινὰ γῆς Soph.; ἔξω χθονός Eur.; ἐκ τῆς πόλεως Plat.)

(ἐκ τῶν ἐμπορίων Dem.)

(ἱμάτια ἀπό τινος Arph.)

(ὅ σεισμὸς ἀποστέλλει τέν θάλατταν Thuc.)

αὕτη δ. ἐστὴ βροτῶν Hom. — так уж повелось у людей;

σκολιέ δ. тж. pl. Hes. — беззаконие;

δίκαι ἴδιαι καὴ γραφαί Lys., Dem.; — частно-гражданские и уголовные процессы;

(δίκην εἰπεῖν Hom. - ср. 3)

(δαιμόνων Soph.)

δίκην διδόναι Her., Soph., τίνειν Her., ἐκτίνειν и ὑπέχειν Soph. — подвергаться наказанию;

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(τινὰ μάχης и ἐκ μεγάροιο Hom.; τινὰ τήνδε τέν ὁδόν Soph.; τινὰ ἐπ΄ ἀνθηρὸν δάπεδον Arph.; τινὰς ἐς μάχην Her.)

(ἐπὴ θήραν Xen.)

(τὸν μυστικὸν Ἴακχον Plut.)

γνόντες δὲ ταῦτα ἐξάγουσι Xen. — приняв эти решения, они выступают в поход

(τινά Her., Xen.)

(πολλὰ τάλαντα ἐκ τῆς πόλεως Thuc.; σῖτον παρά τινος Dem.)

(τινὰ ἀνδράποδον Lys.)

(περίττωσιν Plut.)

(ὕδωρ τάφροις Xen.)

(τινὴ δάκρυ Eur. и δάκρυον Plut.; med. γέλωτα ἔκ τινος Xen.)

(πολλοὺς πόνους καὴ πολλὰς ἐπιμέλειας Xen.)

(τινὰ πρὸ φόωσδε Hom.; σκύμνους Arst.)

(γλῶττα ἐξαγομένη μέχρι πόρρω Arst.)

(τινά Dem.; τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ θερμοῦ Arst.)

(καρπόν Soph. ap. Plut.)

(ἔξω τέν αἱμασιάν Dem.)

(εἰς ἔργον τὸ πρόβλημα Plut.)

(τοὺς λόγους εἰς ἄλλας ὑποθέσεις Plut.)

(τινὰ ἐπ΄ οἶκτον Eur.)

(τινὰ ἐπὴ τὰ πονηρότερα Thuc.; τὸν δῆμον πρὸς ἀπόστασιν Plut.; ἐξαχθεὴς πρᾶξαί τι Dem.)

(ἀχέων τινά Pind.; τὰ ποιήματα τοῦ μύθου Plut.)

(τινά τοῦ βίου и τοῦ ζῆν Plut. или ἐκ τοῦ ζῆν Polyb.; med. φρενῶν τινα Eur.)

ἑαυτὸν ἐ. Plut. — покончить жизнь самоубийством;

(οἱ μεγάλοι πόνοι συντόμως ἐξάγουσιν Epicur. ap. Plut.)

(ὄνομά τι πρὸς τέν Ἑλληνικέν διάλεκτον Plut.)

(παρὰ τέν θάλασσαν Her.; π. πρὸς ἡλίου δύσιν μέχρι τοῦ ποταμοῦ Thuc.)

(πρὸς τὸ πλῆθός τινος Arst.)

(ἔνδοθεν στέγης ἔξω π. Soph.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

τ. γάμοιο Hom. — вступление в брак, бракосочетание;

(τῆς μάχης Soph.)

τῷ τέλει πίστιν φέρων Soph. — веря в счастливый исход

(τοῦ βίου Soph., Xen.)

ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο Her. — вот какой смертью они умерли;

ἐπὴ τῷ τέλει τινὸς γενέσθαι Plat. — дойти до пределов чего-л.;

τ. δίκης Aesch. — приговор;

(πυγμᾶς Pind.)

τέλος ἔχοντες Thuc. — облеченные полномочиями;

πρὸς τ. ἐλθεῖν Plat. и τυχεῖν τοῦ τέλους Luc. — достичь цели;

(μισθοῖο τ. Hom.)

(τέλη λαμβάνειν ἀπό τινος NT.)

τοῖς οἰκείοις или ἰδίοις τέλεσι Thuc. — на собственный счет;

τέλη λύειν τινί Soph. — приносить выгоды кому-л.

(Ζηνὴ Τροπαίῳ Soph.)

(σεμνὰ τέλη Soph.)

(Θρῃκῶν ἀνδρῶν Hom.; ἱππέων Thuc.)

(ἀθανάτων Aesch.)

κατὰ (τὸ) τ. Isae., Dem. — в соответствии с имущественным цензом, по сословной принадлежности

τ. ἐν ἀπορίῃσι εἴχετο Her. — он оказался, наконец, в затруднительном положении;

(ἀέρες καὴ αἰθῆρ καὴ ὕδατα Plat.)

ἀ. παρὰ νηυσὴ βαθεῖα ἦν Hom. — вокруг кораблей был густой туман

γῆς ἰσόμοιρος ἀ. Soph. — воздух, отовсюду окружающий землю;

(διήκει πόλιν στόνος Aesch.; θόρυβος διῆξε τοῦ δήμου Plut.)

(ἐκ θαλάσσης τῆς Βορηΐης ἐπὴ τέν νοτίην, μέχρι Ἠρακλέων στηλέων Her.; ἐς τὸ ἔσω καὴ ἐς τὸ ἔξω Thuc.; εἰς τὸν πόντον, πρὸς τοὺς ἄλλους, ἐπὴ τὰ κάτω Arst.; εἴς τινα Plut.)

(Λιβύην τε καὴ Ἀσίην Her.; τὸ ἄνω καὴ τὸ κάτω Arst.: τέν Εὐρώπην ἀπὸ τῆς Ἀσίας Diod.)

(ἀκούσιά τε καὴ ἑκούσια ἀδικήματα Plat.; τὰ καλὰ καὴ τὰ αἰσχρά Arst.)

(γέρα θεοῖσι Aesch.)

(στράτευμα Τροίαν ἔπι Eur.; τὸν ἐνθένδε πόλεμον εἰς τέν ἤπειρον Isocr.)

(τινὰ ὑπὲρ θυμέλας Eur.; τι ἔξω τῶν ὅρων τῆς χώρας Plat.)

(πρός τινα Plat., Plut.)

(τι Arph., Plat. и περί τινος Isocr., Arst.)

(τέν εὐθυωρίαν εἰς τὸ πρόσθεν Plat.; ἐγκλινόμενος εἰς τὰ δεξιά Arst.; κατὰ τὸ μεσημβρινὸν ἐγκλιθῆναι Plut.)

(ἐγκλῖναι τέν κνήμην Arst.; σκέλη ἐγκεκλιμένα ἔξω Xen.)

(προσώπῳ νῶτον ἑαυτοῦ ἐγκλῖναί τινι Eur.)

πόνος ὔμμι μάλιστα Τρώων ἐγκέκλιται Hom. — на вас лежит наибольшая забота о троянцах

(οἱ πελτασταὴ ἐνέκλιναν Xen.)

(καρδία ἐγκλίνουσα εἰς τὸν ἀριστερὸν μαστόν Arst.)

(πρὸς τέν ὀλιγαρχίαν Arst.; ἐπὴ τὰ χείρω Plut.)

τῶν Ἰταλικῶν ἐγκεκλικότων Plut. — когда италийские дела приняли дурной оборот

(τέν φωνήν Plut.)